Milieu
De invloed van het milieu: zoals kunstmest, pesticiden en zware metalen hebben invloed op ons lichaam vooral de nieren en de lever. In eerste instantie merk je daar niets van. Echter het hoopt zich op en na een langere termijn komen de klachten.
Ontgiften van het lichaam en de juiste voeding voor ons lichaam en de nodige aanvullingen zijn essentieel voor de wederopbouw in het in evenwicht komen. We denken allemaal gezond te eten echter zijn er bepaalde minerale tekorten in de Nederlandse bodem, onststaan er in ons eten tekorten, bv. selenium, kalium
Toxische stoffen
Tot de toxische stoffen worden alle stoffen gerekend die een negatieve werking hebben op het functioneren van cellen of organen in het lichaam. Tot de stoffen behoren: alle lichaams-vreemde stoffen (alcohol, drugs, medicijnen, vaccinaties, additieven uit voeding, verontreinigingen uit water en lucht, residuen van bestrijdingsmiddelen en dergelijke), zware metalen (lood, cadmium, kwik, nikkel, aluminium, arsenicum), stofwisselingsproducten uit micro-organismen (bacteriën en schimmels in de darm of elders in het lichaam), afbraakproducten van eiwitten (urinezuur, ammoniak), afbraakproducten van hormonen (geslachts-, bloedsuikerspiegel-, stresshormonen) en afbraakproducten van lichaamsweefsels (bloed, slijmvliezen en dergelijke).
Een aantal toxische stoffen (zware metalen, pesticiden, DDT, PCB, dioxinen en dergelijke) heeft de eigenschap dat zij moeilijk door het lichaam te verwijderen zijn. Daarnaast stapelen deze stoffen zich (door een cumulatief effect) op in het lichaam.
De symptomen van een toxische belasting kunnen zeer divers zijn (vermoeidheid, haaruitval, hormoonstoornissen, hoofdpijn). Een zeer groot aantal aandoeningen wordt (mede) in verband gebracht met een toxische belasting (huidaandoeningen zoals psoriasis, migraine, reumatische artritis, auto-immuun aandoeningen en vele andere).
In het lichaam zijn diverse organen en systemen betrokken bij de eliminatie van toxinen zoals de darmen, de nieren, de huid, de luchtwegen en de lever
Uit vele wetenschappelijke onderzoeken weten we dat diverse vormen van zware metaalbelasting een oorzaak kunnen zijn voor het ontstaan van o.a.:
- auto-immuunziekten (Parkinson, MS, Sjögren, SLE, kanker, reuma, etc.)
- gedragsproblemen bij kinderen en volwassenen
- geheugen- en concentratieproblemen; Alzheimer en dementie
- hormonale verstoringen (PMS, onvruchtbaarheid, endometriose, hypoglycemie,
bijnierinsufficiëntie, slaapstoornissen, schildklierstoornissen, etc.);
- groeistoornissen en diverse afwijkingen, nier- en leverfunctiestoornissen
- dysbiose (candida syndroom, maag- en darmziekten); - huidklachten, etc
Ben jij gif vrij?*
Overal om ons heen bevinden zich schadelijke chemische stoffen. In de natuur en het milieu. Maar ook in huisstof, voedsel, cosmetica, schoonmaakmiddelen en speelgoed. Dagelijks krijgen we deze stoffen binnen. Ze hopen zich op in ons lichaam. We kunnen er ziekten van krijgen als kanker, vruchtbaarheidsproblemen en hersens -en zenuwstelsel-afwijkingen.
Van de ruim 100.000 gebruikte chemische stoffen zijn van slechts 5000 stoffen de gevaren bekend. De rest wordt gebruikt zonder dat we de risico's voor onze gezondheid kennen.
Gif en gezondheid
Iedereen in deze samenleving – volwassene of kind – heeft rond de 3000 of meer chemicaliën in z’n lichaam. Deze zaten nog niet in het lichaam van onze grootouders. Sommige hiervan zijn giftig, blijkt steeds duidelijker uit onderzoek. Deze schadelijke stoffen hopen zich op in ons vetweefsel. Ze komen weer vrij als ze we onze vetreserves aanspreken. Bijvoorbeeld als we lijnen of tijdens de zwangerschap en het geven van borstvoeding.
Hoe krijg ik gif binnen
Dat in ons lichaam giftige stoffen zitten, blijkt uit bloedonderzoeken van onder andere Wereld Natuur Fonds. Zo is begin 2004 het bloed onderzocht van 47 mensen uit heel Europa (waaronder 39 Europarlementariërs). Het resultaat? Iedere persoon was vervuild met een cocktail van giftige chemicaliën. Van de 101 onderzochte stoffen werden er 76 gevonden. Gemiddeld kwamen in ieder lichaam 41 stoffen voor. Bij iedereen werden ten minste 13 dezelfde chemicaliën gevonden. Een aantal hiervan is al ruim twintig jaar geleden verboden.
Bloedonderzoek uit 2003 – onder 155 vrijwilligers uit Groot-Brittannië - bevestigt dat er giftige stoffen in ons lichaam zitten. Bij iedereen werden in het bloed ondermeer PCB's gevonden, een van de schadelijkste stoffen die sinds de jaren zeventig in Engeland verboden zijn.
Dagelijks krijgen we schadelijke stoffen binnen via:
Voedsel Water Inademing Huid Mond (kinderen) Stoornissen
"Eerst ontgiften, dan genezen"
“Je hoeft niet ziek te zijn om beter te worden”*
Voedsel
De meeste schadelijke stoffen krijgen we binnen via ons eten. Groente en fruit bevatten regelmatig restanten van bestrijdingsmiddelen en vaak worden hierbij de wettelijke normen overschreden. Giftige stoffen in groente en fruit, In vis, schaaldieren en vlees hierin hopen zich vele schadelijke chemicaliën op die vervolgens ook in ons lichaam kunnen komen.
Ook als eten wordt bewerkt, bewaard of bereid treedt vervuiling op. Schadelijke stoffen lekken uit verpakkingen. Bijvoorbeeld uit blik, bakpapier of huishoudfolie. Of uit plastic keukenhandschoenen.
Hoe je schadelijke stoffen in je voedsel kunt vermijden: Eet zoveel mogelijk biologisch of onbewerkt voedsel.
Dit voedsel is gemaakt zonder chemische bestrijdingsmiddelen en kunstmest te gebruiken. Je herkent deze producten aan het EKO-keurmerk. Zie verder: www.weetwatjeeet.nl
- Vermijd voedsel uit blik. Kies hiervoor vers of gedroogde producten.
- Verpak vettig voedsel niet in plastic.
Water
Schadelijke stoffen kunnen ook via het drinkwater ons lichaam binnenkomen. In Nederland is de kwaliteit van het drinkwater in orde. Wel blijkt bijvoorbeeld dat via de riolering, industriële lozingen en uit vuilnisbelten schadelijke stoffen terechtkomen in het oppervlaktewater. En dat ons regenwater vervuild is; Zo trof Greenpeace diverse schadelijke stoffen aan in regenwatermonsters.
Inademing
Via de lucht krijgen we de nodige chemische stoffen binnen. Na ons voedsel is dit de tweede belangrijkste bron hoe gif ons lichaam binnenkomt. Vooral in binnenhuislucht en huisstof zitten veel chemische stoffen, blijkt uit onderzoeken.
Amerikaans onderzoek uit 2003 onder 120 huishoudens ontdekte in de binnenlucht 52 chemische stoffen: allemaal hormoonverstorende stoffen. En in huisstof maar liefst 66 stoffen. In totaal werden 89 stoffen onderzocht.
Het aantal chemische stoffen dat in de huishoudens werd gevonden, lag tussen de 13 tot 28 stoffen in de binnenlucht en 6 tot 42 in huisstof.
Greenpeace-onderzoeken in 2001 en 2003 tonen aan dat huisstof schadelijke chemicaliën bevat die veel voorkomen in kantoorartikelen en dagelijkse producten. Vermoedelijk lekken de schadelijke stoffen uit deze producten.
Verkeer en industrie
Ook buitenshuis staan we bloot aan chemische stoffen. Hoewel vaak in lagere concentraties dan binnenshuis.
De uitstoot van schadelijke stoffen door verkeer is het grootste probleem. Een goede tweede: de uitstoot door de industrie. Voor drie gebieden in Nederland zijn de risico’s op kanker berekend door de uitstoot van nabijgelegen bedrijven.
Hoe je schadelijke stoffen via inademing kunt vermijden;
Gebruik geen chemische (insecten)bestrijdingsmiddelen in huis of tuin. Kies hiervoor organische varianten.
Gebruik milieuvriendelijke schoonmaakmiddelen. Deze kun je kopen bij de natuurvoedingswinkels.
Zet regelmatig de ramen open om het huis door te luchten.
Gebruik verf, vernis, (nagel)lak en lijm zonder VOS (vluchtige organische stoffen) of op waterbasis.
Gebruik geen vinylbehang.
Kies voor linoleum, plavuizen, hout op de vloer in plaats van tapijt of vloerzeil (vinylvloerbedekking).
Neem elektriciteitskabels van PP (polypropyleen) en PP-buizen in plaats van PVC
Huid
Een belangrijk doorgeefluik van giftige stoffen is onze huid. Via make up, parfum en huidverzorgingsproducten (shampoo, bodylotion, deodorant, scheerschuim enzovoort) komen ze rechtstreeks in ons lichaam.
Dat gebeurt ook via onze kleding waarin schadelijke stoffen verwerkt zitten. Zo bevatten diverse kinderpyjama’s met opdruk van PVC schadelijke stoffen die het lichaam van het kind kunnen binnenkomen.
Hoe je schadelijke stoffen via je huid kunt vermijden
Koop make up en verzorgingsproducten voor huid, haar en baby’s zonder synthetische kleur – en geurstoffen als ftalaten en muskverbindingen. Je herkent deze producten aan het BDIH (Bundesverband Deutscher Industrie und Handelsunternehmen) keurmerk.
Zie verder: gezonde verzorgingsproducten en van nature beter en koop natuurcosmetica van Weleda ,
Sante, Lavera, Dr Hauschka, Eline , Living nature en de Harmonie-serie (voorheen Yin Yang).
Gebruik kleding zonder ftalaten (dus geen T-shirts en pyjama’s met PVC-opdruk).
Mijd matrassen en kleding met broomhoudende vlamvertragers.
Gebruik geen handschoenen, regenkleding en plastic laarzen met PVC.
Mond en kinderen
Via het sabbelen en bijten op speeltjes kunnen kleine kinderen schadelijke stoffen binnenkrijgen.
Schadelijk is kinderspeelgoed van zacht PVC waarbij weekmakers (ftalaten) zijn gebruikt. Kinderen kunnen deze weekmakers binnenkrijgen door op de speeltjes te sabbelen of bijten. De afgelopen jaren leidde dit tot felle reacties in Europa.
Eind 1999 verboden de lidstaten van de Europese Unie unaniem het gebruik van zes ftalaten in bijtspeeltjes van 0 tot 3 jarigen. Eind februari 2004 verlengde de EU dit moratorium.
In 2002 verbood Nederland de verkoop van zacht PVC-speelgoed voor jonge kinderen.
Hoe je schadelijke stoffen via de mond kunt vermijden.
Gebruik babyflessen zonder PC (polycarbonaat), ftalaten en Bisphenol A.
Geef baby's en kleine kinderen geen zachte PVC-speeltjes, maar speeltjes van minder schadelijke plastics of stoffenspeeltjes.
Bewoners van de Noordpool. In het navelstrengbloed en de moedermelk van de Inuit (Eskimo's) zijn PCB's gevonden, kwik, DDT en andere schadelijke stoffen. Beide bevatten veel hogere concentraties chemicaliën dan het navelstrengbloed en de moedermelk van Europese of Amerikaanse vrouwen. Deze bevolkingsgroep uit Canada en Groenland eet vooral walvissen, zeehonden en ijsberen. Allemaal dieren die in hun speklaag schadelijke stoffen opslaan. Deze stoffen komen dus terecht in het lichaam van de (ongeboren) mens.
De foetus is de zwakke schakel als het gaat om de blootstelling aan schadelijke stoffen, stellen wetenschappers. Maar ook schilders, verfspuiters en drukkers die dagelijks werken met chemische stoffen lopen extra risico’s: bijvoorbeeld een verhoogde kans op onvruchtbaarheid.
Extra kwetsbaar zijn:
Foetussen
Baby’s
(Kleine) kinderen
werknemers die met oplosmiddelen werken
"Eerst ontgiften, dan genezen"
Foetussen
Foetussen krijgen giftige stoffen binnen via navelstreng(bloed), vruchtwater en de placenta. Moeders geven deze stoffen tijdens de zwangerschap ongewild door.
Juist de onbeschermde foetus is heel kwetsbaar voor hormoonverstorende stoffen. Kleine hoeveelheden tijdens de ontwikkeling van het ongeboren kind kunnen grote gevolgen hebben voor de gezondheid als volwassene.
“Jonge kinderen die tijdens de zwangerschap zijn blootgesteld aan PCB's en dioxinen kunnen daardoor gezondheidsproblemen krijgen. Bijvoorbeeld: hangerigheid en trager reageren, een verhoogde kans op oorontsteking, luchtweginfecties of een hazenlip.”
(Janna Koppe, hoogleraar Neonatologie Universiteit van Amsterdam. Zij doet al jarenlang onderzoek naar de prenatale blootstelling aan PCB’s en dioxinen en de effecten daarvan voor de ontwikkeling van kinderen.)
Vrouwen geven PCB’s door aan nageslacht
In de navelstreng van baby’s zijn alkylfenolen en Bisfenol A aangetroffen. Ook vonden onderzoekers Bisfenol A in de chromosomen van foetussen en in vruchtwater.
Onderzoek van het Wereld Natuur Fonds onder 155 Britten toonde aan dat vrouwen minder PCB’s in hun lichaam hebben dan mannen. Zij lijken deze stoffen ongewild door te geven aan hun kinderen. Hoe meer kinderen ze gekregen hadden en borstvoeding gaven, hoe lager hun eigen gehalte PCB’s.
Baby's
Baby’s kunnen via de borstvoeding schadelijke chemische stoffen binnenkrijgen. Moeders geven deze stoffen ongewild door via de moedermelk. Zij komen vrij in hun lichaam als het vet wordt aangesproken. Toch is moedermelk nog steeds de gezondste voeding voor baby’s omdat het de beste voedings- en afweerstoffen voor baby’s bevat. Daarom is het zo belangrijk dat borstvoeding niet wordt vervuild.
(kleine) kinderen
Kinderen zijn veel gevoeliger voor schadelijke chemische stoffen dan volwassenen. Want in verhouding tot hun lichaamsgewicht eten ze drie tot vier keer meer voedsel, drinken ze zeven keer meer water en ademen ze twee keer meer lucht in. Er komen steeds meer wetenschappelijke bewijzen dat kinderen ook een hogere kans hebben op kanker dan volwassenen. En op risico’s in hun ontwikkeling. Het lijkt erop alsof kinderen chemicaliën makkelijker opnemen, langzamer verwerken en minder efficiënt uitscheiden.
Huisstof en vuil
Bovendien staan kinderen veel meer bloot aan huisstof en vuil met schadelijke chemische stoffen dan volwassenen. Ze stoppen immers van alles in hun mond. En ze leven dichtbij de grond waardoor ze deze stoffen makkelijker via inademing en de huid binnenkrijgen. In huisstof en vuil zitten vaak verhoogde concentraties van hormoonverstorende en/of kankerverwekkende chemicaliën.
De blootstelling van kleuters aan schadelijke stoffen is binnen groter dan buiten, volgens recent onderzoek.
Werknemers die met oplosmiddelen werken
Ongeveer een half miljoen mensen werkt (dagelijks) met organische oplosmiddelen. Bijvoorbeeld schilders, tapijt- en dakleggers, verfspuiters, kunststofverwerkers en laboranten. Maar ook mensen die werken in de drukkerijen en grafische sector, leerindustrie, metaalbewerkingindustrie, houtverduurzaming en scheepsbouw
Schildersziekte OPS
Van deze oplosmiddelen is bekend dat zij schade kunnen toebrengen aan het centrale zenuwstelsel. En daarmee ook de hormoonhuishouding kunnen beïnvloeden.
De gevolgen? Duizenden mensen leiden aan de neurologische aandoening OPS (Organisch Psychosyndroom), bekend als de schildersziekte. Zij hebben lichamelijke en psychische klachten als geheugenverlies, zware vermoeidheid en persoonlijkheidsveranderingen.
Steeds vaker blijkt uit onderzoeken de relatie tussen chemicaliën en gezondheidseffecten. Hoewel nog veel onderzoek nodig is, zijn de gezondheidseffecten die bekend zijn verontrustend. Ziekten waarvan onderzoekers vermoeden dat je ze door chemicaliën kunt krijgen zijn:
Verstoring hormoonsysteem
(met als gevolg: dalende vruchtbaarheid en verminderde afweer)
voortplantingsstoornis
Abnormale groei en ontwikkeling
Aantasting zenuwstelsel
"Eerst ontgiften, dan genezen"
Verstoring hormoonsysteem
Een van de minst zichtbare maar zeer ingrijpende effecten van schadelijke stoffen kan zijn: de verstoring van de hormoonhuishouding.
Hormonen regelen de groei en ontwikkeling van het lichaam en het afweersysteem. Vooral in de eerste ontwikkelingsstadia van een mens of dier zijn deze van cruciaal belang. Veel schadelijke stoffen verstoren die complexe hormoonhuishouding: ze bootsen de werking van hormonen na of blokkeren deze juist. De gevolgen kunnen zijn: aantasting van de voortplantingsorganen, verstoring van het immuunsysteem en leermoeilijkheden bij kinderen.
Voortplantingsstoornissen
Recent onderzoek van Stichting Natuur en Milieu toont ook een verhoogd risico aan voor de voortplanting en het nageslacht (de reproductietoxiciteit). Denk bijvoorbeeld aan slechte kwaliteit zaad, menstruatiestoornissen, onvruchtbaarheid, spontane abortussen en aangeboren afwijkingen.
Zo bleek bijvoorbeeld: hoe hoger de blootstelling aan de aromatische oplosmiddelen tolueen en xyleen, hoe minder de kwaliteit van het zaad.
Onderzoek onder kinderen van 3 tot 7 jaar oud – waarvan de moeders tijdens de zwangerschap met organische oplosmiddelen werkten - toonde negatieve gedragseffecten aan. Deze kinderen haalden lagere scores voor actieve en passieve taalbeheersing en tekenvaardigheden dan kinderen van wie de moeders niet met oplosmiddelen werkten.
Kankersoorten
kanker kunnen we onder andere krijgen van: DDT, PCB's en dioxinen. Een van de verklaringen voor de toename van bepaalde hormoonafhankelijke tumorsoorten, waaronder borstkanker, kunnen de gechloreerde koolwaterstoffen zijn als DDT, PCB’s en dioxinen. Tientallen jaren geleden - in de jaren zestig en zeventig - stonden zuigelingen en opgroeiende kinderen hieraan regelmatig bloot.
Deze stoffen zaten toen in hoge concentraties in onze voeding. Zij hebben juist effect tijdens de ontwikkeling: beginnend in de baarmoeder tot en met de pubertijd.
Let wel: er is nog veel onderzoek nodig. Daarbij blijft het moeilijk causale verbanden vast te stellen tussen de blootstelling aan een schadelijke stof (of stoffen) en kanker. Maar de aanwijzingen die er zijn, zijn verontrustend
Abnormale groei en ontwikkeling
Kinderen die rond hun geboorte waren blootgesteld aan dioxinen hebben later (tussen hun 7 tot 12 jaar) een mindere longfunctie en lagere hersenontwikkeling. Hoe groter de blootstelling toen was, hoe sterker de afname van hun longfunctie en hoe groter de afstand in hersenontwikkeling, blijkt uit onderzoek uit 2002.
Onderzoek uit 2003 vond dat een hogere blootstelling rond de geboorte een lagere motorische en mentale ontwikkeling geeft.
Let wel: er is nog veel onderzoek nodig. Daarbij blijft het moeilijk causale verbanden vast te stellen tussen de blootstelling aan een schadelijke stof (of stoffen) en stoornissen. Maar de aanwijzingen die er zijn, zijn verontrustend.
Aantasting zenuwstelsel
Van organische oplosmiddelen is bekend dat zij ons centrale zenuwstelsel aantasten (OPS). Dit veroorzaakt gezondheidsproblemen als chronische vermoeidheid, stemmingswisselingen, depressies en vergeetachtigheid. In de ergste gevallen leidt het zelfs tot dementie.
Let wel: er is nog veel onderzoek nodig. Daarbij blijft het moeilijk causale verbanden vast te stellen tussen de blootstelling aan een schadelijke stof (of stoffen) en de verstoring van het hormoonsysteem. Maar de aanwijzingen die er zijn, zijn verontrustend. Let wel: De werking van chemicaliën is lastig te doorgronden. Want de factoren die het gedrag van chemische stoffen verklaren zijn complex. Evenals de ecosystemen en levende organismen waarin ze te rechtkomen. Dat maakt harde bewijzen over schadelijkheid moeilijk.
Wat de effecten zijn van een afzonderlijke chemische stof kunnen onderzoekers vaak wel aangeven. Bij twee gecombineerde stoffen wordt dit al lastiger. Laat staan wat het effect is van chemische cocktails waaraan we blootstaan.
Pas sinds kort ontrafelen wetenschappers ook de effecten van blootstelling aan constante, lage doses. In plaats van uitsluitend hoge doses.
* teksten zijn van milieu defensie zie website www.benjijgifvrij.nl
